4-MMC, 3-MMC, 2-MMC, 4-CMC, 3-CMC, 4-FMC, 3,4 MDMC, NEP

[pshcrmth]

WPROWADZENIE ​

W ciągu ostatnich dwóch dekad nowe katynony zyskały ogromną popularność na całym świecie. Ich atrakcyjność wynika z działania pobudzającego – dodają energii, wywołują euforię, zwiększają towarzyskość – a także z łatwej dostępności. Wśród nich można wymienić: 4-MMC, 3-MMC, 2-MMC, 4-CMC, 3-CMC, 4-FMC, 3,4 MDMC, NEP. Kupowanie takich narkotyków przez Internet może być dość kłopotliwe.

Nowe katynony, sprzedawane na czarnym rynku pod różnymi nazwami, mogą być zaskakująco łatwe do zdobycia, a konsumenci nie mają pełnej świadomości tego, co przyjmują.

Dlatego edukacja w zakresie ograniczania szkód jest ważniejsza niż kiedykolwiek. Każdy człowiek ma prawo do dostępu do jasnych, naukowych i obiektywnych informacji przed podjęciem decyzji o zażyciu danej substancji. Znajomość zagrożeń, potencjalnych interakcji i podstawowych środków bezpieczeństwa może oznaczać różnicę między nocą, którą zapamiętasz, a sytuacją zagrażającą życiu — lub nawet czymś gorszym.

W tym przewodniku wyjaśnimy, czym naprawdę są nowe katynony, jak działają, jakie zagrożenia stwarzają i jak zminimalizować ryzyko, jeśli zdecydujesz się je zażywać. Naszym celem nie jest mówienie Ci, co masz robić — chcemy dać Ci możliwość podejmowania świadomych i bezpieczniejszych decyzji.

Zrozumieć katynony: historia i chemia​

​

Katynony – tło historyczne:​

Katynony wywodzą się z jednej z najstarszych tradycji psychoaktywnych ludzkości: żucia liści khatu (Catha edulis), praktyki głęboko zakorzenionej w kulturach Afryki Wschodniej i Arabii od wieków. Świeże liście rośliny khat zawierają naturalny katynon, substancję pobudzającą, która wywołuje czujność, euforię i łagodne pobudzenie. Tradycyjnie khat był używany w celach towarzyskich i ceremonialnych, a jego działanie było znacznie łagodniejsze i wolniejsze w porównaniu z nowoczesnymi syntetykami.

Przenieśmy się do końca XX wieku: chemicy, zarówno legalni naukowcy, jak i podziemni producenci, rozpoczęli syntezę analogów katynonu — modyfikacji strukturalnych oryginalnej cząsteczki. Syntetyczne katynony zostały początkowo opracowane do legalnych celów naukowych, w celu zbadania potencjalnych metod leczenia depresji, otyłości i zmęczenia. Jednak gdy stało się oczywiste, że są one używane rekreacyjnie, związki te trafiły na szary rynek.

Na początku XXI wieku syntetyczne katynony zaczęły pojawiać się w produktach typu „legal high”, często sprzedawanych jako „sole do kąpieli”, „nawóz do roślin” lub „chemikalia badawcze” — z etykietą „nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi”, aby uniknąć regulacji prawnych. Ich popularność gwałtownie wzrosła dzięki działaniu, niejasności prawnej i łatwości zakupu w internetowych bazaarach narkotykowych.

Wraz ze wzrostem ich rekreacyjnego stosowania wzrosły obawy dotyczące zdrowia publicznego. Rządy na całym świecie podjęły działania mające na celu regulację tych substancji, ale ogromna liczba nieznacznie zmodyfikowanych cząsteczek (każda z nich jest technicznie „nowym” narkotykiem) sprawiła, że ustawodawstwo stało się niekończącą się grą w kotka i myszkę. Chociaż wiele dobrze znanych katynonów, takich jak mefedron, metylon i α-PVP, jest obecnie kontrolowanych, wciąż pojawiają się nowe warianty, często o nieznanej mocy i profilu ryzyka.

Podstawy chemii katynonów​

W swej istocie katynony należą do szerszej rodziny znanej jako beta-ketoamfetaminy. Pod względem chemicznym przypominają amfetaminy — klasę obejmującą substancje takie jak metamfetamina i MDMA — ale mają jedną istotną różnicę: grupę ketonową (węgiel połączony podwójną wiązaniem z tlenem) w pozycji beta (drugi atom węgla od grupy aminowej).

Ta niewielka zmiana strukturalna ma poważne skutki:

• Często zwiększa rozpuszczalność w wodzie.
• Zmienia sposób oddziaływania związku z układami neuroprzekaźników.
• Może wpływać na siłę działania, początek i czas trwania efektów.

Pomimo różnic, syntetyczne katynony mają wspólne cechy z innymi środkami pobudzającymi: zwiększają poziom dopaminy, noradrenaliny, a czasem serotoniny w mózgu, co prowadzi do wzrostu energii, euforii, a w dużych dawkach lub przy wielokrotnym stosowaniu — do niepokoju, paranoi i pobudzenia. Mimo to katynony są dostępne w sprzedaży od kilku lat.

Każda nowa cząsteczka może różnić się nieznacznie — przesunięta grupa metylowa tutaj, dłuższy łańcuch alkilowy tam — ale te niewielkie zmiany mogą radykalnie zmienić sposób działania leku w organizmie, czas jego działania, uzależniające właściwości i stopień niebezpieczeństwa.

Zrozumienie chemii katynonów nie jest tylko ćwiczeniem akademickim — jest niezbędne, aby zrozumieć, dlaczego niektóre katynony są stosunkowo łatwe do kontrolowania, podczas gdy inne mogą wywołać ekstremalną toksyczność nawet w małych dawkach.

Szczegółowe profile katynonów. Znane i nowe substancje​

4-MMC, mefedron​

Mefedron, znany również jako 4-metylometkatynon (4-MMC), jest syntetycznym środkiem pobudzającym należącym do klasy katynonów. Chociaż został po raz pierwszy zsyntetyzowany w 1929 roku, pozostawał nieznany aż do początku XXI wieku, kiedy to ponownie pojawił się jako „legalny środek odurzający”. Jego popularność wzrosła w Wielkiej Brytanii i Europie dzięki euforycznym i empatogennym działaniom, podobnym do MDMA i kokainy.

Do 2010 roku mefedron został zakazany w kilku krajach, w tym w Wielkiej Brytanii i całej Unii Europejskiej, ale nadal jest używany rekreacyjnie. Obecnie mefedron można kupić online w wielu krajach na całym świecie.

Mefedron, 4-MMC​

• Typowa dawka doustna: 100–200 mg
• Typowa dawka do inhalacji: 20–80 mg

Efekty pojawiają się zazwyczaj w ciągu 15–45 minut po podaniu doustnym i w ciągu kilku minut po inhalacji, utrzymując się przez 2–4 godziny. Ze względu na krótki czas działania użytkownicy często przyjmują kolejne dawki, zwiększając ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Działanie mefedronu​

Mefedron działa jako silny środek uwalniający dopaminę, noradrenalinę i serotoninę, co prowadzi do:

• Euforii i zwiększonej towarzyskości
• Zwiększonej energii i czujności
• Wzmocnione wrażenia dotykowe
• Zmniejszony apetyt

Jednakże wiąże się to również z ryzykiem wystąpienia niepokoju, pobudzenia i kompulsywnego ponownego zażywania.



Wiele już powiedziano na temat mefedronu, nie będę się nad tym rozwodził, ale odsyłam do szczegółowego artykułu:

http://bbzzzsvqcrqtki6umym6itiixfhni37ybtt7mkbjyxn2pgllzxf2qgyd.onion/threads/mephedrone.550/


Zatrzymam się tylko na jednym, moim zdaniem interesującym badaniu. Badanie to dotyczyło wpływu mefedronu na komórki ludzkiego mózgu (komórki neuroblastoma i astrocytoma). W dawce 100 μM mefedron zwiększał aktywność komórek, ale nie powodował poważnych uszkodzeń błon komórkowych ani nie zmieniał ich kształtu. W komórkach neuroblastoma stwierdzono jedynie niewielkie zmiany, związane głównie ze stresem oksydacyjnym. W komórkach gwiaździastych wystąpiły większe zmiany, zwłaszcza w lipidach, które pomagają chronić błony komórkowe i mielinę mózgową. Mimo że komórki pozostały żywe, zmiany te mogą z czasem zaszkodzić funkcjonowaniu mózgu. Badanie sugeruje, że chociaż mefedron nie zabija komórek natychmiast, może być nadal niebezpieczny dla mózgu i konieczne są dalsze badania przy wyższych dawkach.

Wykorzystano komórki nowotworowe (neuroblastoma i astrocytoma), ponieważ komórki te są łatwe do hodowli i badania w laboratorium. Normalne komórki ludzkiego mózgu są bardzo trudne do utrzymania przy życiu poza organizmem, ale komórki nowotworowe mogą przetrwać i dzielić się w szalkach Petriego, co znacznie ułatwia przeprowadzanie eksperymentów.

3-MMC, ​

3-metylometkatynon (3-MMC), znany również jako metafedron, jest syntetyczną katynoną o strukturze podobnej do mefedronu. Obie substancje są beta-ketonowymi amfetaminami, ale 3-MMC ma grupę metylową w pozycji 3 pierścienia fenylowego, podczas gdy grupa metylowa 4-MMC znajduje się w pozycji 4.

3-MMC pojawił się na początku 2010 roku jako legalna alternatywa dla 4-MMC, zwłaszcza po tym, jak wiele krajów zakazało mefedronu. Zyskał popularność na imprezach i wśród osób uprawiających chemsex ze względu na swoje działanie pobudzające i empatogenne. Ciekawostka: w Słowenii można kupić 3-MMC online jako „sladoled” lub lody, prawdopodobnie dlatego, że ten narkotyk ma słodki zapach.

Metafedron 3-MMC​

• Typowa dawka doustna: 50–150 mg
• Typowa dawka do wdychania: 40–60 mg

Po spożyciu doustnym ponad 80% substancji jest wchłaniane w ciągu 12 minut. Jednak biodostępność doustna jest bardzo niska (~7%), co oznacza, że tylko niewielka część substancji dociera do krążenia ogólnoustrojowego. Ze względu na niską biodostępność po podaniu doustnym, częściej stosuje się wciąganie przez nos (insuflację) — omija to część pierwszego przejścia przez wątrobę.

Działanie​

Działanie zazwyczaj pojawia się w ciągu 15–60 minut po podaniu doustnym i w ciągu kilku minut po podaniu donosowym, utrzymując się przez 2–5 godzin. Ze względu na krótki czas działania użytkownicy często przyjmują kolejne dawki, co zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

3-MMC działa jako środek uwalniający dopaminę, noradrenalinę i serotoninę, co prowadzi do:

• Euforii i zwiększonej towarzyskości
• Zwiększonej energii i czujności
• Podekscytowanie, wyostrzenie zmysłów, wzrost libido
• Wzrost wrażliwości na muzykę
• Zmniejszony apetyt

Jednakże wiąże się to również z ryzykiem wystąpienia niepokoju, pobudzenia i kompulsywnego ponownego zażywania. Użytkownicy zgłaszali, że działanie 3-MMC jest mniej intensywne i krótsze w porównaniu z 4-MMC. Działania niepożądane są podobne do tych występujących w przypadku 4-MMC (mefedronu) i MDMA, ale na ogół łagodniejsze i krótsze.

Klirens i okres półtrwania metafedronu​

Wydaje się, że 3-MMC ma podobny metabolizm jak 4-MMC. Jego metabolity odzwierciedlają zarówno procesy redukcji, jak i demetylacji, a niektóre z nich (np. karboksy-3-MMC) mogą mieć znaczenie w toksykologii sądowej.

Okres półtrwania: ~0,83 godziny (~50 minut).

Po około 4 godzinach 3-MMC jest niewykrywalny w osoczu.

2-MMC, ortomefedron​

2-metylometkatynon 2-MMC, znany również jako ortomefedron, jest syntetyczną katynoną i izomerem pozycyjnym 3-MMC i 4-MMC. Charakteryzuje się grupą metylową w pozycji 2 pierścienia fenylowego, co odróżnia go strukturalnie od jego bardziej powszechnych odpowiedników.
Ta orto-substytucja może wpływać na profil farmakologiczny substancji, potencjalnie powodując różnice w sile działania i efektach w porównaniu z izomerami meta 3-MMC i para 4-MMC.

Wskazówki dotyczące dawkowania ortomefedronu 2-MMC​

Ze względu na ograniczone badania i doniesienia użytkowników nie ustalono dokładnych wytycznych dotyczących dawkowania 2-MMC. Jednak niepotwierdzone informacje sugerują następujące przybliżone zakresy

• Typowa dawka doustna 50–100 mg
• Typowa dawka donosowa 15–40 mg

Po wciągnięciu przez nos efekty działania 2-MMC pojawiają się zazwyczaj w ciągu kilku minut i utrzymują się przez około 2 do 4 godzin, podobnie jak w przypadku innych substytutów katynonu. Po waporyzacji efekty pojawiają się niemal natychmiast, w ciągu kilku sekund, i utrzymują się zazwyczaj przez około 30 minut. Jednak czas ten może się różnić w zależności od dawki i indywidualnych cech użytkownika.

Efekty działania ortomefedronu i subiektywne opinie​

Użytkownicy zgłaszają, że 2-MMC wywołuje działanie pobudzające i euforyczne, a niektórzy zauważają zwiększoną towarzyskość i empatię. 2-MMC jest ogólnie uważany za mniej silny niż pokrewne związki, takie jak 4-MMC i 3-MMC. Jest również znacznie słabszy niż najsilniejsze związki z rodziny katynonów, takie jak MDPV i alfa-PVP. Mimo to nadal działa jako silny środek pobudzający, wywołujący kilka godzin podwyższonej energii, łagodnej euforii, a czasami niepokoju, halucynacji lub paranoi. Większość osób kupuje 2-MMC online w poszukiwaniu euforii i pobudzenia, kontrastujących z głębszymi, często introspektywnymi podróżami związanymi z klasycznymi substancjami psychodelicznymi, takimi jak psilocybina lub LSD. Jednak doświadczenia użytkowników związane z 2-MMC są bardzo zróżnicowane. Wydaje się, że działanie leku może się znacznie zmieniać w zależności od stanu psychicznego osoby przed jego zażyciem.

Podobnie jak w przypadku innych syntetycznych katynonów, potencjalne skutki uboczne mogą obejmować:

• Problemy sercowo-naczyniowe
• Zwiększona częstość akcji serca
• Nadciśnienie i możliwość wystąpienia arytmii
• Dolegliwości żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty i dyskomfort w jamie brzusznej
• Skutki neurologiczne: niepokój, pobudzenie, bezsenność, a w ciężkich przypadkach psychoza

Jedna z nielicznych publikacji naukowych dotyczących 2-MMC bada wpływ płci na metabolizm tej substancji. Na tej podstawie można ostrożnie założyć, że 2-MMC wykazuje inny wzorzec metaboliczny w porównaniu z 3-MMC i 4-MMC.

4-CMC​

4-chlorometkatynon (4-CMC), powszechnie znany jako clephedrone, jest syntetyczną katynoną charakteryzującą się atomem chloru w pozycji para (4) pierścienia fenylowego. Ta modyfikacja strukturalna odróżnia go od analogów, takich jak 3-CMC i mefedron. Obecność atomu chloru wpływa na profil farmakologiczny tej substancji, potencjalnie wpływając na jej siłę działania i czas działania. 4-CMC wykazuje podobieństwa do innych syntetycznych katynonów pod względem mechanizmu działania, działając przede wszystkim jako inhibitor transporterów monoamin (ponownego wychwytu), co prowadzi do gromadzenia się monoamin (serotoniny, noradrenaliny i dopaminy) w synapsach.

Udało mi się znaleźć kilka interesujących statystyk dotyczących tej substancji na przykładzie Polski. Clephedrone zyskał ogromną popularność w latach 2015–2017. W 2016 r. stał się najczęściej spotykaną substancją psychoaktywną w „narkotykach designerskich”. W 2024 r. Clephedrone nie był jeszcze prawnie kontrolowany w Polsce i najwyraźniej można było kupić 4-CMC online jak każdy inny produkt. Byłbym ciekawy opinii użytkowników z Polski – czy nadal tak jest?

Clephedrone 4-CMC​

Ze względu na ograniczone badania kliniczne zalecenia dotyczące dawkowania opierają się głównie na raportach użytkowników. Dane te są wysoce spekulatywne i wymagają weryfikacji:

• Typowe dawki przy spożyciu doustnym: 50–250 mg
• Typowe dawki przy wdychaniu (wciąganiu przez nos): 25–80 mg

Początek działania następuje zazwyczaj w ciągu 30–60 minut po spożyciu doustnym i 2–3 minut po wdychaniu. Czas działania wynosi od 4 do 6 godzin, a okres schodzenia może się wydłużyć, w zależności od dawki i indywidualnego metabolizmu.

Z doniesień użytkowników zamieszczonych w Internecie wynika, że około 50% osób mieszało 4-CMC z narkotykami takimi jak kokaina, ketamina lub GHB. Niektórzy otrzymali 4-CMC jako bezpłatną próbkę przy zakupie innych nowych substancji, a inni poszukiwali go jako legalnej alternatywy dla mefedronu. Działanie 50 mg 4-CMC porównywano do 75–90 mg MDMA, z szczytem około 20–30 minut. Wyższe dawki (80–250 mg) powodowały silniejsze efekty, a niektórzy użytkownicy podobno przyjmowali nawet 1000 mg, co sugeruje tolerancję. Jednak wyniki te opierają się na niepotwierdzonych źródłach pochodzących od samych użytkowników.

Clephedrone​

Użytkownicy zgłaszają, że 4-CMC wywołuje działanie pobudzające, w tym zwiększoną energię, czujność i towarzyskość. Niektóre osoby doświadczają również łagodnych efektów empatiogennych, takich jak poprawa nastroju i otwartość emocjonalna, choć są one generalnie mniej wyraźne w porównaniu z substancjami takimi jak MDMA. Badania na zwierzętach wykazały, że 4-CMC zwiększa aktywność ruchową, co wskazuje na jego właściwości pobudzające.

Toksyczność i skutki uboczne klefedronu​

Zgłaszane niepożądane skutki psychologiczne obejmują niepokój, pobudzenie, paranoję i halucynacje. Wysokie dawki lub długotrwałe stosowanie mogą nasilać te objawy. Odnotowano przypadki przedłużonego zespołu pobudzenia delirycznego po zastosowaniu 4-CMC, wymagającego opieki wspomagającej.

W badaniach na zwierzętach podanie 4-CMC spowodowało znaczną stymulację układu sercowo-naczyniowego, porównywalną do działania mefedronu.
Badania in vitro sugerują, że 4-CMC może wykazywać działanie neurotoksyczne, w tym cytotoksyczność i stres oksydacyjny w komórkach neuronalnych.

4-CMC wykazuje znaczną toksyczność ostrą, zwłaszcza po podaniu dożylnym i dootrzewnowym. Spożycie doustne wiąże się z wysokim, ale zmiennym ryzykiem (prawdopodobnie poważnym przy dawkach umiarkowanych do wysokich). Głównymi obszarami ostrej toksyczności są przewód pokarmowy i płuca. Ryzyko toksyczności sercowej i krwi jest umiarkowane; ryzyko dla wątroby i nerek jest niższe, ale nadal występuje. Kompleksowe zarządzanie ryzykiem musi uwzględniać stosowanie wielu substancji, sposób podania i indywidualną zmienność.

3-CMC, ​

3-chlorometkatynon (3-CMC), znany również jako klophedron, jest syntetyczną katynoną charakteryzującą się atomem chloru w pozycji meta (3) pierścienia fenylowego. Ta izomeria pozycyjna odróżnia go od jego odpowiedników, takich jak 4-CMC (clephedron), gdzie atom chloru znajduje się w pozycji para (4). 3-CMC został wykryty w różnych krajach europejskich od momentu pojawienia się w 2014 roku. Zgodnie z moją wiedzą, 3-CMC nie jest obecnie objęty międzynarodową kontrolą, ale jego izomer 4-CMC został objęty międzynarodową kontrolą w 2020 roku. Tak więc zakup 3-CMC online i otrzymanie przesyłki może być całkiem możliwe.

Walter i in. wykazali, że 3-CMC działa jako środek pobudzający i sprzyja uwalnianiu dopaminy, serotoniny i noradrenaliny. Stwierdzono, że działanie jego izomeru, 4-CMC, jest bardzo podobne do działania mefedronu, wykazując niemal identyczną siłę działania.

Сlophedrone, 3-CMC​

Ze względu na ograniczone badania kliniczne zalecenia dotyczące dawkowania opierają się głównie na raportach użytkowników. Dane te wymagają weryfikacji:

• Typowe dawki do spożycia doustnego: 100–300 mg
• Typowe dawki do wdychania (wciągania przez nos): 50–150 mg

Początek działania następuje zazwyczaj w ciągu 30–60 minut po spożyciu doustnym i 2–3 minut po wdychaniu. Czas trwania działania wynosi od 1 do 4 godzin, a skutki uboczne, takie jak trudności z zasypianiem, mogą utrzymywać się do 12 godzin.

Użytkownicy zgłaszają działanie pobudzające, w tym zwiększoną energię, czujność i towarzyskość. Niektóre osoby doświadczają również euforii i zwiększonego libido. Jednak działanie empatoogenne jest na ogół mniej wyraźne w porównaniu z substancjami takimi jak MDMA.

Сlophedrone​

3-CMC wiąże się ze zwiększoną częstością akcji serca, podwyższonym ciśnieniem krwi i potencjalnymi zaburzeniami rytmu serca. W niektórych przypadkach użytkownicy zgłaszali bóle w klatce piersiowej i kołatanie serca. Działania niepożądane obejmują niepokój, pobudzenie, paranoję, halucynacje, a w ciężkich przypadkach psychozę. Wysokie dawki lub długotrwałe stosowanie mogą nasilać te objawy.

Badania in vitro sugerują, że 3-CMC może wykazywać działanie neurotoksyczne, w tym cytotoksyczność i stres oksydacyjny w komórkach neuronalnych. Długotrwałe narażenie wiąże się ze zmniejszoną żywotnością komórek i integralnością błon komórkowych w komórkach ludzkiego nerwiaka niedojrzałego.

W latach 2019–2021 w Polsce i Szwecji odnotowano dziesięć zgonów związanych z narażeniem na 3-CMC. Przyczyny zgonów obejmowały urazy wielonarządowe i toksyczne działanie 3-CMC, często w połączeniu z innymi substancjami.

​

4-FMC, ​

4-fluorometkatynon (4-FMC), powszechnie znany jako flephedron, jest syntetyczną katynoną charakteryzującą się atomem fluoru w pozycji para (4) pierścienia fenylowego. Ta modyfikacja strukturalna odróżnia go od analogów, takich jak mefedron (4-MMC), gdzie grupa metylowa zajmuje tę samą pozycję. Flephedrone został po raz pierwszy zsyntetyzowany w 1952 r., a na rynku narkotyków rekreacyjnych pojawił się około 2008–2009 r., ale obecnie, jeśli chcesz kupić dokładnie 4-FMC online, musisz trochę poszukać. Prawdopodobnie pojawi się pod innymi nazwami.

Farmakologicznie 4-FMC działa głównie jako substrat w ludzkich transporterach dopaminy (hDAT) i noradrenaliny (hNET), promując uwalnianie tych monoamin. Wykazuje słabe działanie agonistyczne na receptor 5-HT1A i antagonistyczne na receptory 5-HT2A i 5-HT2C, co sugeruje ograniczoną aktywność serotoninergiczną. Ponadto 4-FMC wykazuje znaczne powinowactwo do receptora adrenergicznego hα1A i receptora 1 związanego z aminami śladowymi szczura.

Flephedrone, 4-FMC​

Ze względu na ograniczone badania kliniczne zalecenia dotyczące dawkowania opierają się głównie na zgłoszeniach użytkowników i wymagają weryfikacji:

• Typowe dawki do spożycia doustnego: 100–170 mg
• Typowe dawki do wdychania (wciągania przez nos): 30–95 mg

Początek działania następuje zazwyczaj w ciągu 30–60 minut po podaniu doustnym i 2–3 minut po wdychaniu. Czas trwania działania wynosi od 2 do 4 godzin, a skutki uboczne, takie jak zmęczenie i bezsenność, mogą utrzymywać się dłużej.

Działanie​

Użytkownicy zgłaszają, że 4-FMC wywołuje działanie pobudzające, w tym zwiększoną energię, czujność i towarzyskość. Niektóre osoby doświadczają również euforii i łagodnych efektów empatiogennych, choć są one zazwyczaj mniej wyraźne w porównaniu z substancjami takimi jak MDMA. Ograniczona aktywność serotoninergiczna 4-FMC może wyjaśniać jego zmniejszone właściwości empatiogenne.

Zgłaszana toksyczność, ryzyko i skutki uboczne flefedronu​

4-FMC wiąże się ze zwiększoną częstością akcji serca, podwyższonym ciśnieniem krwi i potencjalnymi zaburzeniami rytmu serca. Połączenie uwalniania noradrenaliny i aktywacji receptorów adrenergicznych hα1A może przyczyniać się do tych efektów, zwłaszcza przy wyższych dawkach.

Ograniczone badania nie wskazują na silną cytotoksyczność w badanych warunkach, ale dane z przypadków klinicznych wskazują na potencjalne zagrożenia dla zdrowia związane z psychostymulantami.

Zgłaszane działania niepożądane obejmują niepokój, pobudzenie, paranoję, halucynacje, a w ciężkich przypadkach psychozę. W jednym z opisanych przypadków pacjent po zażyciu substancji zawierającej 4-FMC, MDPV i kofeinę (bardzo niebezpieczna kombinacja) wykazywał objawy psychozy i łagodnego zespołu sympatykomimetycznego.

3,4-MDMC​

Metylon, znany również jako 3,4-metylenodioksy-N-metylokatynon (MDMC) lub βk-MDMA, jest syntetyczną katynoną o strukturze podobnej do MDMA.
Po raz pierwszy zsyntetyzowany w latach 90. XX wieku, zyskał popularność na początku XXI wieku jako „legalny narkotyk” będący alternatywą dla MDMA, zwłaszcza w regionach, gdzie MDMA było objęte ograniczeniami. Dlatego ludzie po prostu kupują metylon online i offline. Jego właściwości empatogenne i pobudzające sprawiły, że stał się popularnym wyborem na imprezach i festiwalach.

Metylon​

Metylon jest analogiem β-keto MDMA, różniącym się dodatkiem grupy ketonowej w pozycji beta szkieletu amfetaminy. Ta zmiana strukturalna wpływa na jego profil farmakologiczny:

• Uwalnianie monoamin: Metylon działa jako środek uwalniający serotoninę, noradrenalinę i dopaminę (SNDRA), podobnie jak MDMA, ale ma mniejszą siłę działania na transporter serotoniny.
• Aktywność receptorowa: W przeciwieństwie do MDMA, metylon wykazuje minimalną aktywność w stosunku do receptora 5-HT2A, co może skutkować mniejszą liczbą efektów halucynogennych.
• Czas działania: Metylon ma krótszy czas działania, trwający zazwyczaj od 2,5 do 3 godzin, w porównaniu z 4 do 6 godzinami w przypadku MDMA.

Metylon, 3,4-MDMC​

Zalecenia dotyczące dawkowania opierają się głównie na raportach użytkowników:

• Typowa dawka doustna: 100–250 mg
• Początek działania: 15–60 minut
• Czas działania: 2–3,5 godziny

Profil działania​

W porównaniu z MDMA metylon jest często opisywany jako substancja o łagodniejszym działaniu empatiogennym, ale o bardziej wyraźnych właściwościach pobudzających. Użytkownicy zazwyczaj zgłaszają euforię, zwiększoną towarzyskość, wyostrzone zmysły i łagodne do umiarkowanego poczucie empatii, ale metylon ma tendencję do dodawania energii i wywoływania mniej głębokich emocji. W porównaniu z innymi katynonami metylon jest uważany za łagodniejszy i mniej agresywny niż mefedron, który może wywoływać intensywniejszą euforię, ale także większą kompulsywność. Metylon niesie ze sobą potencjał nadużywania i neurotoksyczności, szczególnie przy wysokich lub powtarzających się dawkach, chociaż ogólnie uważa się, że ma łagodniejszy spadek działania w porównaniu z MDMA i bardziej stymulującymi katynonami. Fizjologicznie może powodować przyspieszenie akcji serca, wzrost ciśnienia krwi i temperatury ciała, a w dużych dawkach lub przy częstym stosowaniu może przyczyniać się do wystąpienia zespołu serotoninowego lub obciążenia układu sercowo-naczyniowego.

Toksyczność i skutki uboczne metylonu​

Wysokie dawki lub połączenie z innymi substancjami serotoninergicznymi mogą prowadzić do zespołu serotoninowego, charakteryzującego się hipertermią, pobudzeniem i splątaniem. Metylon może powodować tachykardię i nadciśnienie. W niektórych przypadkach doprowadził do poważnych powikłań, w tym zatrzymania akcji serca. Hipertermia stanowi poważne zagrożenie, szczególnie w środowiskach o dużej aktywności fizycznej i niedostatecznym nawodnieniu.

Badania na zwierzętach sugerują, że metylon może mieć neurotoksyczne działanie na neurony serotoninowe i dopaminergiczne, choć wydaje się mniej neurotoksyczny niż MDMA.

Również w modelach zwierzęcych metylon w dawkach 0,05, 0,1, 0,2 i 0,5 mg/kg/infuzja wzmacniał zachowania związane z samodzielnym podawaniem w sposób zależny od dawki. Szczury wykazywały znaczną preferencję dla dźwigni z aktywnym lekiem w porównaniu z dźwignią nieaktywną, zwłaszcza przy wyższych dawkach. W porównaniu z MDMA, metylona sprzyjała silniejszemu samopodawaniu, co sugeruje nieco wyższy potencjał uzależnienia. Jednak długie sesje dostępu (6 godzin dziennie) nie prowadziły do eskalacji spożycia, w przeciwieństwie do typowych środków pobudzających, takich jak kokaina lub metamfetamina, co sugeruje mniejsze ryzyko kompulsywnego używania. Niektóre działania niepożądane (np. plamy porfirynowe, drgawki) obserwowano przy wyższych dawkach, a dwa szczury zmarły z powodu drgawek po intensywnym samopodawaniu.

N​

N-etylo-pentedron (NEP), znany również jako α-etyloaminopentiofenon, jest syntetyczną katynoną należącą do klasy katynonów podstawionych. Strukturalnie jest to analog N-etylu pentedronu, charakteryzujący się pierścieniem fenylowym przyłączonym do grupy ketonowej i łańcuchem bocznym etyloamino.
Taka konfiguracja przyczynia się do jego silnych właściwości pobudzających. Został zidentyfikowany w różnych krajach od połowy 2010 roku i często można go kupić online jako „narkotyk designerski”.

N-etylo-pentedron (NEP)​

Zalecenia dotyczące dawkowania opierają się głównie na doniesieniach użytkowników:

• Doustne: 25–40 mg
• Palenie: 15–30 mg

Początek działania następuje zazwyczaj w ciągu 30–60 minut po doustnym przyjęciu i 5–10 minut po wdychaniu. Czas działania wynosi od 4 do 6 godzin, a skutki uboczne, takie jak bezsenność i niepokój, mogą utrzymywać się dłużej.

NEP​

W porównaniu z innymi katynonami, NEP ma minimalne działanie empatiogenne, co sprawia, że jest bardziej podobny do tradycyjnych stymulantów, takich jak amfetamina. Wysokie dawki lub wielokrotne stosowanie mogą prowadzić do poważnych skutków ubocznych, w tym hipertermii, drgawek, halucynacji, a nawet śmierci. NEP był przyczyną kilku zgonów, często związanych z powikłaniami sercowo-naczyniowymi.

W jednym z interesujących badań zbadano ostre i powtarzające się skutki działania NEP u myszy, koncentrując się na zachowaniu i neurochemii. Oto kluczowe wyniki dla modelu zwierzęcego:

• W przeciwieństwie do innych stymulantów, 72 godziny po wielokrotnym zażyciu NEP nie stwierdzono resztkowego lęku, co oznacza, że odstawienie nie prowadziło do długotrwałego lękowego zachowania — co jest rzadkim zjawiskiem w przypadku psychostymulantów.
• NEP zmniejszało eksplorację społeczną (SE) we wszystkich badanych dawkach natychmiast po podaniu, co wskazuje na potencjał ostrych zaburzeń społecznych podobnych do agresywnych lub dziwacznych zachowań zgłaszanych u osób używających katynonu.

Profil toksyczności NEP​

NEP jest powiązane z poważnymi zdarzeniami sercowo-naczyniowymi, w tym tachykardią, nadciśnieniem, arytmią i zatrzymaniem akcji serca. Efekty te nasilają się przy wyższych dawkach i długotrwałym stosowaniu.

NEP wykazuje silne działanie nagradzające i wzmacniające, pogorszenie zachowań społecznych oraz umiarkowane objawy odstawienia bez powodowania długotrwałej neurotoksyczności monoaminowej w modelach zwierzęcych.

W jednym z badań, z którym się spotkałem, opisano śmierć 21-letniego mężczyzny z powodu ostrego zatrucia N-etylo-pentylonem. Pacjent wykazywał skrajne pobudzenie, agresję i obfite pocenie się po paleniu substancji, którą uznano za marihuanę. Wkrótce po podaniu haloperidolu (leku przeciwpsychotycznego) przez ratowników medycznych doszło do zatrzymania akcji serca. Pacjent został reanimowany, ale pozostał w stanie krytycznym. Badania toksykologiczne potwierdziły obecność N-etylo-pentylonu w moczu za pomocą chromatografii gazowej i spektrometrii masowej (GC-MS); nie wykryto żadnych innych syntetycznych narkotyków.

N-etylo-pentylon działa na układ dopaminergiczny, noradrenergiczny i serotoninergiczny, podobnie jak amfetamina, ale ma nieprzewidywalne i poważne skutki toksyczne. U tego zdrowego młodego mężczyzny spowodował rozległą dysfunkcję narządów. Haloperidol mógł teoretycznie przyczynić się do ryzyka sercowego (wydłużenie odstępu QT), ale dowody wskazują, że zgon był spowodowany przede wszystkim toksycznością N-etylo-pentylonu. Nie ma standardowych metod leczenia; zaleca się leczenie podtrzymujące, podawanie płynów, wodorowęglanu, wentylację mechaniczną i ewentualnie wczesną terapię nerkową.

Ogólne wytyczne dotyczące ograniczania szkód związanych ze stosowaniem katynonu​

W przypadku stosowania syntetycznych katynonów — niezależnie od tego, czy kupujesz online 4-MMC, 3-MMC, 4-CMC, NEP czy inne narkotyki — ograniczanie szkód nie jest opcjonalne, ale niezbędne. Substancje te różnią się znacznie pod względem mocy, czystości i profilu ryzyka, a podejmowanie świadomych i ostrożnych decyzji może uratować życie. Oto kluczowe zasady ograniczania szkód związanych ze stosowaniem katynonu.

Zrozumienie czystości substancji i substancji fałszujących​

Katynony kupowane w Internecie lub na ulicy często zawierają nieznane substancje fałszujące lub błędnie zidentyfikowane substancje.

Nawet produkty sprzedawane pod tą samą nazwą mogą różnić się znacznie pod względem składu i mocy.

• Rozwiązanie: Zawsze testuj substancje przed użyciem. Zestawy testów odczynnikowych (takie jak testy Marquis, Mecke i Simon) mogą pomóc w wykryciu niektórych substancji fałszujących, ale nie ujawnią wszystkiego.
• Wskazówka dla profesjonalistów: Zaawansowane testy laboratoryjne (takie jak GC-MS lub HPLC) są złotym standardem, jeśli są dostępne w ramach usług sprawdzania narkotyków.

Unikanie stosowania dożylnego​

Wstrzykiwanie katynonów wiąże się z ekstremalnym ryzykiem, w tym:

• Większe ryzyko przedawkowania
• Poważne obciążenie układu sercowo-naczyniowego
• Zwiększone ryzyko infekcji (w tym HIV, wirusowe zapalenie wątroby typu C, ropnie)

Katynony mogą działać żrąco na żyły, powodując szybkie uszkodzenie tkanek.

• Bezpieczniejszy wybór: Jeśli zdecydujesz się na użycie, stosuj wyłącznie drogą doustną lub donosową.
• W przypadku stosowania donosowego (wciągania przez nos): drobno rozetrzyj proszek, używaj własnej słomki/słomek i przepłucz nos, aby zminimalizować uszkodzenia.

Właściwe strategie dawkowania („zacznij od małej dawki, zwiększaj powoli”)​

Katynony mogą działać silniej niż się spodziewasz, zwłaszcza jeśli nie znasz ich czystości.

• Zacznij od bardzo małej dawki — nawet mniejszej niż wydaje Ci się, że potrzebujesz.
• Odczekaj co najmniej 60–90 minut przed rozważeniem ponownego zażycia.
• Unikaj „dawek wzmacniających” tylko dlatego, że efekty są powolne — niecierpliwość prowadzi do przedawkowania.

Znajomość reakcji organizmu na małe dawki może zapobiec tragicznym błędom przy większych dawkach.

Świadomość zagrożeń związanych z zażywaniem wielu substancji jednocześnie​

W większości przypadków raporty z analiz pośmiertnych odnotowują łączne zażywanie substancji. Im większa i częstsza kombinacja, tym większe ryzyko złego samopoczucia i problemów zdrowotnych. Łączenie katynonów z innymi substancjami może znacznie zwiększyć ryzyko dla zdrowia.

• Niebezpieczne kombinacje:
  • Inne używki (np. kokaina, metamfetamina) → duże obciążenie układu sercowo-naczyniowego, ryzyko zawału serca
  • Środki depresyjne (np. alkohol, GHB) → zwiększone ryzyko przedawkowania, depresja oddechowa
  • Leki serotoninergiczne (np. MDMA, SSRI) → ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego

Nawet połączenie dwóch katynonów może być niebezpieczne ze względu na nieprzewidywalne interakcje.

Zalecane suplementy i wsparcie​

Długotrwałe stosowanie środków pobudzających wyczerpuje zasoby organizmu. Środki wspomagające mogą pomóc w ograniczeniu szkód:

• Nawodnienie: Pij umiarkowane ilości wody (~250 ml na godzinę); unikaj nadmiernego nawodnienia.
• Elektrolity: Woda kokosowa, napoje izotoniczne lub tabletki elektrolitowe mogą pomóc w utrzymaniu równowagi.
• Przeciwutleniacze: suplementy, takie jak witamina C, witamina E i kwas alfa-liponowy, mogą pomóc w przeciwdziałaniu stresowi oksydacyjnemu.
• Magnez: może zmniejszyć napięcie mięśni, zaciskanie szczęki i skurcze.

Uwaga: suplementy mają charakter wspomagający, nie gwarantują bezpieczeństwa. Zmniejszają stres organizmu, ale nie eliminują podstawowych zagrożeń związanych z używaniem substancji psychoaktywnych.

Bezpieczne otoczenie i wsparcie psychologiczne​

Otoczenie, w którym zażywasz substancje psychoaktywne, ma ogromne znaczenie.

• Bądź z zaufanymi osobami, które potrafią rozpoznać objawy przedawkowania lub zagrożenia.
• Stwórz spokojną, bezpieczną przestrzeń — nie za gorącą, nie przepełnioną, z dostępem do świeżego powietrza.
• Jeśli to możliwe, wyznacz osobę trzeźwą, która będzie czuwać nad tobą, zwłaszcza w nieznanym otoczeniu.
• Przygotuj się na spadek nastroju: po ustąpieniu haju mogą pojawić się niepokój, smutek lub paranoja — zadbaj o wsparcie emocjonalne.

Pamiętaj: nagłe przypadki związane ze zdrowiem psychicznym są tak samo poważne jak nagłe przypadki związane ze zdrowiem fizycznym.

Rozpoznawanie i reagowanie na przedawkowanie katynonu​

Syntetyczne katynony mogą powodować poważne, a nawet zagrażające życiu reakcje po przyjęciu w dużych dawkach — lub nawet w umiarkowanych dawkach, w zależności od indywidualnej wrażliwości, czystości lub zażywania wielu narkotyków. Wczesne rozpoznanie objawów przedawkowania i wiedza o tym, jak reagować, mogą uratować życie.

Objawy przedawkowania katynonu​

Niektóre kluczowe objawy przedawkowania obejmują:

Objawy fizyczne:

• Ból lub ucisk w klatce piersiowej
• Szybkie bicie serca (tachykardia) lub nieregularne bicie serca (arytmia)
• Bardzo wysokie ciśnienie krwi
• Drgawki
• Silne przegrzanie (hipertermia) — skóra jest bardzo gorąca, osoba przestaje się pocić
• Trudności w oddychaniu lub duszności
• Utrata przytomności lub brak reakcji

Objawy psychiczne/neurologiczne:

• Silny niepokój lub ataki paniki
• Intensywna paranoja
• Halucynacje (wizualne, słuchowe)
• Agresywne zachowanie lub skrajne pobudzenie
• Pełne epizody psychotyczne (urojenia, irracjonalne zachowanie)
• Zdezorientowanie i dezorientacja
• Objawy podobne do drgawek (drżenie, niekontrolowane ruchy)

Ostrzeżenie: Wiele katynonów może zatarć granicę między „złym tripem” a prawdziwym stanem zagrożenia życia — lepiej działać szybko, niż czekać, czy objawy ustąpią.

Natychmiastowe działania pierwszej pomocy​

1. Zachowaj spokój i oceń sytuację

• Mów spokojnym głosem do osoby poszkodowanej i zapewnij ją, że pomoc jest w drodze.
• Unikaj gwałtownych ruchów lub głośnych okrzyków, które mogą nasilić paranoję.

2. Przenieś osobę poszkodowaną w bezpieczne, chłodne miejsce

• Odsuń osobę poszkodowaną od tłumu, głośnej muzyki i jasnego światła.
• Jeśli osoba poszkodowana ma gorączkę, delikatnie ją wachluj i przyłóż do niej chłodne (nie lodowate) wilgotne ściereczki.

3. Pomóż w regulacji oddechu

• Zachęć do powolnego, głębokiego oddychania, jeśli osoba hiperwentyluje.
• Jeśli straci przytomność, ale oddycha, ułóż ją w pozycji bezpiecznej (na boku z głową odchyloną do tyłu, aby zapewnić drożność dróg oddechowych).

4. W przypadku wystąpienia drgawek

• Nie krępuj ruchów osoby.
• Usuń z otoczenia ostre lub niebezpieczne przedmioty.
• Jeśli to możliwe, podłóż coś miękkiego pod głowę osoby.
• Po napadzie sprawdź, czy osoba oddycha i reaguje.

5. Nie zostawiaj osoby samej

• Nieustanne monitorowanie jest bardzo ważne.
• Nawet jeśli osoba wydaje się uspokajać, ryzyko nawrotu objawów lub powikłań sercowych pozostaje wysokie.

Kiedy należy wezwać pomoc medyczną​

Natychmiast wezwij pogotowie ratunkowe, jeśli zauważysz:

• Ból w klatce piersiowej, trudności w oddychaniu
• Drgawki
• Utrata przytomności
• Ekstremalne przegrzanie
• Poważne splątanie, halucynacje lub agresywne zachowanie
• Podejrzenie zespołu serotoninowego (wysoka gorączka, drżenie, sztywność mięśni)

Powiedz zespołowi medycznemu szczerze, co osoba ta zażyła, jeśli wiesz — pomoże to w szybszym i dokładniejszym leczeniu.

Nie poniesiesz odpowiedzialności prawnej za wezwanie pomocy — w większości miejsc obowiązują przepisy chroniące osoby, które wzywają pomoc w nagłych przypadkach przedawkowania.

W oczekiwaniu na pogotowie:

• Monitoruj parametry życiowe (oddychanie, przytomność).
• Bądź gotowy do przeprowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej, jeśli osoba przestanie oddychać (tylko jeśli masz odpowiednie przeszkolenie).

​

Wnioski i zalecenia​

Syntetyczne katynony — zarówno te starsze, takie jak mefedron, jak i nowsze, takie jak NEP — oprócz działania pobudzającego i empatogennego niosą ze sobą realne zagrożenia. Ich popularność świadczy o globalnym zapotrzebowaniu na intensywne, krótkotrwałe doznania, ale bez odpowiedniej wiedzy to, co zaczyna się jako „zabawna noc”, może łatwo przerodzić się w trwałe szkody lub tragedię.

W niniejszym przewodniku omówiliśmy najważniejsze kwestie:

• Skład chemiczny i działanie głównych katynonów oraz sposób, w jaki niewielkie zmiany strukturalne mogą radykalnie zmienić ich działanie i zagrożenia.
• Strategie dawkowania podkreślające ostrożność („zacznij od małej dawki, zwiększaj powoli”) oraz ryzyko związane z kompulsywnym ponownym zażywaniem.
• Rozpoznawanie objawów ostrego przedawkowania i działania pierwszej pomocy, które mogą dosłownie uratować życie.
• Podstawowe praktyki ograniczające szkody, w tym testowanie substancji, nawadnianie, chłodzenie, unikanie zażywania wielu substancji jednocześnie oraz zapewnienie sobie bezpiecznego otoczenia z zaufanymi osobami.

Zażywanie katynonu wiąże się z poważną odpowiedzialnością. Substancje te mogą wpływać nie tylko na Twoje ciało, ale także na umysł, życie społeczne i przyszłość. Po zażyciu nie ma możliwości cofnięcia efektów, a margines błędu w przypadku wielu katynonów jest przerażająco wąski.

Odpowiedzialna droga naprzód to:

• Bądź na bieżąco. Nigdy nie przestawaj zdobywać wiedzy na temat substancji, które rozważasz – badania się zmieniają, pojawiają się nowe zagrożenia, a związek chemiczny, który dziś jest „bezpieczny”, jutro może wiązać się z nowymi niebezpieczeństwami.
• Szanuj swoje ciało. Ograniczanie szkód to szacunek do samego siebie: testowanie, ostrożne dawkowanie, nawadnianie, chłodzenie i wiedza, kiedy przestać.
• Dbajcie o siebie nawzajem. Jeśli używasz substancji w towarzystwie, zadbajcie o bezpieczeństwo – system wzajemnej pomocy ratuje życie.
• Szukaj wiedzy, a nie tylko doświadczenia. Najlepszymi sprzymierzeńcami są takie źródła jak niniejszy przewodnik, badania naukowe, organizacje zajmujące się redukcją szkód oraz recenzowane badania naukowe.

Referencje​

1. Toksykologia soli do kąpieli: przegląd syntetycznych katynonów: https://doi.org/10.1007/s13181-011-0193-z
2. Wpływ mefedronu na komórki ludzkiego nerwiaka zarodkowego i gwiaździaka: https://doi.org/10.1016/j.jsps.2024.102011
3. Farmakologia mefedronu u ludzi w porównaniu z MDMA: https://doi.org/10.1038/npp.2016.75
4. Zatrucia 3-metylometkatynonem (3-MMC): ostra toksyczność kliniczna i trendy czasowe w latach 2013–2021 w Holandii: https://doi.org/10.1016/j.annemergmed.2022.04.022
5. Metafedron (3-metylometkatynon): Profil farmakologiczny, kliniczny i toksykologiczny: https://doi.org/10.3390/medicina60030466
6. Metabolizm in vitro izomerów pozycyjnych katynonu: czy płeć ma znaczenie? https://doi.org/10.1007/s00216-023-04815-3
7. Stężenie nowej substancji psychoaktywnej 4-chlorometkatynonu (4-CMC) we krwi określone w 15 przypadkach kryminalistycznych: https://doi.org/10.1007/s11419-018-0427-8
8. Toksyczność nowej substancji psychoaktywnej (NPS) clephedrone (4-chlorometkatynon, 4-CMC): przewidywanie toksyczności przy użyciu metod in silico do celów klinicznych i kryminalistycznych: https://doi.org/10.3390/ijms25115867
9. Cztery syntetyczne katynony: 3-chlorometkatynon, 4-chlorometkatynon, 4-fluoro-α-pirolidynopentiofenon i 4-metoksy-α-pirolidynopentiofenon powodują zmiany w spontanicznej aktywności lokomotorycznej i sprawności motorycznej u myszy o zróżnicowanym profilu: https://doi.org/10.1007/s12640-020-00227-8
10. Badanie metabolizmu 3-chlorometkatynonu (3-CMC) poprzez pobranie próbek wysuszonego krwi (DBS) po kontrolowanym podaniu przy użyciu modelu mysiego: https://doi.org/10.1002/dta.3782
11. 4-fluorometkatynon (flephedron; 4-FMC). Raport krytyczny. Punkt 4.16 porządku obrad. Komitet Ekspertów ds. Uzależnienia od Narkotyków: https://researchonline.ljmu.ac.uk/id/eprint/7401/
12. Wzmacniające i nagradzające działanie metylonu, syntetycznego katynonu powszechnie występującego w solach do kąpieli: https://doi.org/10.4172/2155-6105.s9-002
13. Powtarzane podawanie N-etylo-pentedronu wywołuje zwiększoną agresję i upośledza eksplorację społeczną po odstawieniu u myszy: https://doi.org/10.1016/j.pnpbp.2022.110562
14. Śmiertelne zatrucie N-etylo-pentylonem: opis przypadku: https://doi.org/10.1080/20009666.2018.1510711
15. Porównanie ostrych skutków farmakologicznych podania metylonu i MDMA u ludzi oraz stężenia w płynach ustnych jako biomarkerów narażenia: https://doi.org/10.3390/biology10080788

Zastrzeżenie​

• Niniejszy przewodnik ma charakter wyłącznie informacyjny i edukacyjny.
• Nie zachęca on do używania nielegalnych lub szkodliwych substancji, nie promuje ich ani nie toleruje.
• Syntetyczne katynony i związki pokrewne niosą ze sobą poważne zagrożenia dla zdrowia, w tym ostrą toksyczność, długotrwałe szkody fizyczne i psychiczne oraz potencjał uzależniający.
• Żadne substancje nie są całkowicie bezpieczne.
• Najbezpieczniejszym wyborem jest zawsze powstrzymanie się od ich używania.
• Informacje dotyczące ograniczania szkód są podane tutaj, aby pomóc osobom, które już zdecydowały się używać substancji, w zmniejszeniu potencjalnego ryzyka dla ich zdrowia i bezpieczeństwa.
• Niniejszy przewodnik nie powinien nigdy zastępować profesjonalnej porady medycznej ani pomocy medycznej w nagłych wypadkach.
• Jeśli Ty lub ktoś z Twojego otoczenia doświadcza nagłego stanu zagrożenia zdrowia związanego z używaniem substancji psychoaktywnych, natychmiast zwróć się o pomoc do specjalistów.